Yenilenebilir enerji kaynakları olarak bilinen hidrolik, rüzgâr, güneş, jeotermal, biokütle, dalga, gel-git enerjileri içerisinde en yaygın olan ve teknolojisi en hızlı gelişen rüzgâr enerjisidir. Rüzgâr çevre dostu olması nedeniyle de önemli bir kaynaktır. Öyle ki; 1 kWh’ lık enerjinin rüzgardan üretilmesiyle 1.114 gram CO2, 7,1 gram SO2, 2,8 gram NOx, 0.9 gram CO, 0.18 gram toz yayılımı önlenmiş olmaktadır. Rüzgâr enerjisi, insanoğlunun M.Ö.2800 yıllarından bu yana kullandığı en eski enerji kaynaklarından biridir. Rüzgâr enerjisinin ilk olarak Babiller zamanında Mezopotamya’da sulamada, daha sonra Persler döneminde buğdayı öğütmek için düşey eksenli yel değirmenlerinde ve 1900’lü yıllarda elektrik enerjisi üretiminde kullanılmaya başlandığı bilinmektedir. 16.yy’ın sonunda ise Hollanda’da kullanılmaya başlanmıştır. Rüzgâr enerjisinden elektrik üretimi ilk olarak 1891 yılında Danimarka’da gerçekleştirilmiştir. Kısa bir süre sonra ABD’de yel değirmenlerinin küçük güçteki rüzgâr türbinlerine dönüştürüldüğü ve elektrik enerjisi üretildiği bilinmektedir.

Rüzgar enerjisi mekanik olarak türbin şaft gücünden yararlanılarak su pompalama, çeşitli ürünleri kesme-biçme-öğütme, sıkıştırma, yağ çıkarma gibi mekanik enerjiye gerek duyulan alanlarda, ticari olarak ise, enterkonnekte sistemi beslemek amacıyla elektrik üretiminde kullanılmaktadır.

Yapılan araştırmalar rüzgâr enerjisi potansiyeli açısından denizlerin karalara göre daha zengin olduğunu göstermektedir. İlk olarak İsveç deniz üstü rüzgâr enerjisi projesini 1990 yılında gerçekleştirmiştir. Ardından Danimarka Lollad Adası açıklarında, Vindeby Denizüstü Rüzgâr Çiftliği’ni kurmuş, daha sonra ABD, Hollanda ve İngiltere gibi ülkelerin çalışmaları ile denizlerde şamandra üzerine yerleştirilmiş, yüzen rüzgâr türbinlerinin kurulması gerçekleştirilmiştir.

1990 yılından sonra EİEİ, ülkemizin birçok bölgesinde ölçüm yapmış ve rüzgâr enerjisi potansiyeli yüksek olan bölgeleri belirlemiştir. Türkiye’nin batı ve kuzey sahilleri ile iç kesimlerinde bazı tepelerde uygun potansiyelin bulunduğu belirtilmiş, özellikle Karaburun Yarımadası, Çanakkale Sahilleri ve Boğazı, Güneydoğu Anadolu ve Kuzey Anadolu Tepeleri rüzgâr enerjisi potansiyeli yüksek bölgeler olarak saptanmıştır.

1998 Yılında Çeşme ilçesi Germiyan köyünde ilk rüzgâr santrali kurulmuştur. Halen herbiri 500kW gücünde 4 santral çalışmakta olup, yenileri eklenmek üzeredir. Rüzgâr enerjisi kurulu gücü 9MW’a ulaşmak üzeredir. 

Türkiye’de rüzgar gücünden ilk elektrik üretimi 1992 yılında gerçekleşmiş; Çeşme-Altınyunus Turistik Tesisleri Rüzgar Türbünü ve Ankara EİEİ rüzgar türbünü olmak üzere iki rüzgar türbünü inşa edilmiştir, -bugün Altınyunus Turistik Tesisleri’nin elektrik ihtiyacı bu sistemden ekonomik bir şekilde karşılanmaktadır- ticari amaçlı ilk rüzgar santrali ise 1998 yılında üretime başlamıştır, 1.8MW kurulu güce sahiptir ve Çeşme-Alaçatı’da kurulmuştur. Delta Plastik End. A.Ş.’nin elektrik ihtiyacını karşılamak amacıyla kurulan santral,  İzmir’in Çeşme – Germiyan bölgesinde Demirer Holding A.Ş. tarafından kurulmuştur.

Günümüzde ise ülkemizdeki rüzgar santrali sayısı giderek artmaktadır. Kurulumu tamamlanmış, yapım aşamasında ve proje sürecinde olan Rüzgar Santrallerinin 2009 yılı listesi aşağıdadır.

                                                   GENEL TOPLAM                1.503.35        MW